Daar zijn we dan!

Lieve allemaal,

Eindelijk laten we dan wat van ons horen!
Even beginnend bij het begin...
We vlogen vanuit Düsseldorf, om iets over 7 s avonds op 2e kerstdag...verliep allemaal prima! Iedereen op tijd, geen paspoorten vergeten enzovoort.

Toen door de douane... De grote lenzen die pap meeneemt voor de fotocamera wekten een ietsepietsie argwaan en werden uitgebreid gecontroleerd, op springstof. Gelukkig niks van dit alles en we vervolgden onze reis..
De vlucht naar Madrid verliep zonder problemen, overstappen was ook piece of cake richting sao paulo. Toen begon de lange vlucht... Er werd goed voor ons gezorgd...in termen van eten en drinken, weliswaar door een stewardess die niet echt goed had opgelet bij de opleiding... We hebben haar niet een keer zien lachen en ze deed vreselijk chagrijnig! We hebben allemaal redelijk geslapen... En toen waren we er eindelijk, sao paulo , Brazilië! Wat een warmte! Net alsof je tegen een muur aanloopt...wel even wennen.
10 koffers in de auto geladen om vervolgens naar het busstation te vertrekken. Kaartjes kopen voor iets is hier een hele uitdaging... Maakt niet uit voor wat. Je moet altijd paspoorten bij de hand hebben en weet ik niet hoeveel omslachtige papieren invullen...
Maar na een lange busreis, ongeveer 6 uur met file, kwamen we dan eindelijk aan op de plek van bestemming curitiba!
We zijn verder gegaan met de taxi naar na huis..
Wat rijden betreft is er volgensmij geen snelheidslimiet hier, die taxi's scheuren echt de hele stad door en bij elk ritje kom je minstens 2 of 3 ongelukken tegen... Uitkijken dus.
Aangekomen in het huis hebben we eerst even korte metten gemaakt met een niet zo welkom huisdier en zijn we daarna allemaal redelijk vlot ons bed ingedoken, iedereen was kapot.

28 december:
We moeten even onze draai vinden hier...
Vandaag hebben we een auto gehuurd, maarliefst 3 x boodschappen gedaan...en verder lekker geluierd en verbrand, want het is warm hier! Ongeveer 35 graden (om jullie jaloers te maken).
Ook hebben we voor mij (jiske) nog even het particuliere ziekenhuis bezocht, was ook een belevenis, maar met een antibioticakuur is het ziek zijn nu aardig onder de duim!
We genieten hier op en top en het is raar dat het over een paar dagen alweer oud en nieuw is...
Ook denken we vandaag nog even extra aan opa, die vandaag jarig zou zijn geweest... Heel bijzonder om juist nu in het land te zijn waar opa en oma ook een lange tijd hebben gewoond!

Foto's volgen snel!